Władysław Bakałowicz

Kształcenie Władysława Bakałowicza rozpoczęło się w latach 1846–1852 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Po zakończeniu nauki w 1863 roku, artysta podjął decyzję o wyjeździe do Paryża. To tam zdobył popularność, malując przede wszystkim małe obrazy przedstawiające figury w strojach XVI i XVII wieku. Jego prace często ukazywały sceny z życia dworu francuskiego w czasach panowania Henryka II Walezjusza. W miarę rozwoju kariery, Bakałowicz otrzymał obywatelstwo francuskie i przyjął nowe nazwisko - Ladislav Bakalowicz.

Początkowo jego twórczość skupiała się na portretach pastelowych, jednak z czasem artysta zaczął eksplorować także malarstwo historyczne i rodzajowe. Jego prace były wystawiane w prestiżowych Salonach paryskich oraz w licznych miastach europejskich, takich jak Bruksela, Berlin, Wiedeń, Londyn i Nowy Jork. W Polsce wystawiał w Warszawie, Krakowie oraz Lwowie.

Współpraca z różnymi środowiskami artystycznymi oraz życie osobiste Władysława Bakałowicza również zasługują na uwagę. Jego żoną była utalentowana aktorka Wiktoryna Józefa Bakałowicz, a ich syn Stefan również poszedł w ślady ojca, stając się malarzem.