Józef Szarota, urodzony 16 lipca 1896 roku w Chrzanowie, to postać o znaczącym dorobku militarnym. Zasłynął jako kapitan piechoty w Wojsko Polskim, gdzie pełnił swoje obowiązki z wielką oddaniem.
Jego życie zakończyło się tragicznie 12 października 1941 roku w Krakowie, co stanowi smutny epilog dla osoby, która z pewnością wpisała się w karty historii Polski.
Życiorys
Urodziny Józefa Szaroty miały miejsce 16 lipca 1896 roku w Chrzanowie, który wówczas był miastem powiatowym w granicach Królestwa Galicji i Lodomerii. Pochodził z rodziny o imieniu jego ojca Józefa.
W trakcie I wojny światowej Józef Szarota wstąpił do Legionów Polskich, gdzie podejmował ważne zobowiązania i działał na rzecz ojczyzny. Po zakończeniu wojny, 21 grudnia 1920 roku, został zatwierdzony w stopniu porucznika, co zaczęło się liczyć od 1 kwietnia tego samego roku, a jego przynależność do grupy oficerów dawnych Legionów Polskich była niepodważalna.
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Oddziale V Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego jednostką macierzystą był 3 Pułk Piechoty Legionów. W 1922 roku, 3 maja, został zweryfikowany w stopniu porucznika z datą starszeństwa z 1 czerwca 1919, zajmując 957. lokatę w korpusie oficerów piechoty.
W pierwszej połowie lat dwudziestych, bo w 1923 roku, Józef Szarota został odkomenderowany z macierzystego pułku w Jarosławiu do Oficerskiej Szkoły Topografów, gdzie kształcił się na dwuletnim kursie. Po zakończeniu nauki w 1924 roku, powrócił do swojego pułku.
W zeszłym już roku, 3 maja 1926, awansował na kapitana z datą starszeństwa z 1 lipca 1925, co przyporządkowało go do 58. lokaty w korpusie oficerów piechoty. W czerwcu 1930 roku, przeniesiono go do 12 Pułku Piechoty w Wadowicach, lecz w grudniu 1931 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V.
Ostatecznie, 31 maja 1932 roku, przeszedł w stan spoczynku. Józef Szarota zmarł 12 października 1941 roku w Krakowie i został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie.
Ordery i odznaczenia
Józef Szarota, prominentna postać w historii, posiada na swoim koncie liczne wyróżnienia, które świadczą o jego oddaniu i zasługach. Wśród nich znajduje się:
- Krzyż Niepodległości – przyznany 16 września 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Walecznych, którego został odznaczony trzykrotnie.
Przypisy
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 14.03.2021 r.]
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 14.03.2021 r.]
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 14.03.2021 r.]
- M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 14 z 23.12.1931 r., s. 415.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 11 z 18.06.1930 r., s. 208.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 10 z 16.08.1932 r., s. 361.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 11.11.1931 r., s. 369.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 18 z 03.05.1926 r., s. 128.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 127, 374.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 131, 429, 1537.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 131.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 19, 215.
- Spis oficerów 1921, s. 30, 902.
- Lista starszeństwa 1922, s. 87.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 49 z 22.12.1920 r., s. 1373.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Miller (generał) | Marian Ocetkiewicz | Mariusz Dąbek | Franciszek Kruk-Grzybowski | Filip Müller (generał) | Franciszek Buliński | Andrzej EkiertOceń: Józef Szarota