Andrzej Ekiert


Andrzej Ekiert, ur. 10 sierpnia 1946 roku w Chrzanowie, jest wybitnym polskim oficerem oraz generałem broni Wojska Polskiego. Jego edukacja rozpoczęła się w Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Chrzanowie, gdzie uczęszczał w latach 1960–1964.

Następnie, w okresie od 1964 do 1967 roku, Ekiert był podchorążym w Oficerskiej Szkole Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki mieszczącej się we Wrocławiu. Po uzyskaniu stopnia oficerskiego rozpoczął praktyczną służbę wojskową w 1 pułku zabezpieczenia, gdzie piastował różne istotne stanowiska, takie jak dowódca plutonu regulacji, starszy pomocnik szefa sztabu batalionu oraz szef sztabu batalionu.

W latach 1973–1976 kontynuował swoje kształcenie jako słuchacz Akademii Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w Rembertowie. Obecnie Ekiert jest żonaty i ma dwoje dzieci, co potwierdza jego związki rodzinne i osobiste zaangażowanie poza służbą wojskową.

Przebieg służby

Przebieg służby Andrzeja Ekierta obejmuje szereg istotnych stanowisk wojskowych, które świadczą o jego doświadczeniu i umiejętności w zakresie dowodzenia. W latach 1976 – 1979 pełnił funkcję starszego oficera operacyjnego Oddziału Gotowości Bojowej w Głównym Inspektoracie Szkolenia. W tym samym czasie był również starszym oficerem operacyjnym Oddziału Szkolenia Operacyjnego.

W latach 1979 – 1980 pełnił rolę szefa sztabu oraz zastępcy dowódcy 55 pułku zmechanizowanego. Następnie, w latach 1980 – 1984, sprawował stanowisko dowódcy 28 pułku zmechanizowanego w Kołobrzegu. Kolejne lata to okres, w którym w latach 1984 – 1986 był szefem sztabu i zastępcą dowódcy 20 Warszawskiej Dywizji Pancernej w Szczecinku. W latach 1986 – 1988 kształcił się jako słuchacz Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. J. Woroszyłowa w Moskwie.

W roku 1988 Andrzej Ekiert zajął stanowisko zastępcy szefa Oddziału Planowania Ogólnego w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego w Warszawie, gdzie krótko później został szefem tegoż oddziału. W latach 1989 – 1990 był zastępcą szefa Zarządu Operacyjnego w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego, a w latach 1991 – 1994 dowodził 12 Dywizją Zmechanizowaną w Szczecinie.

W kolejnych latach, tj. 1994 – 1999, pełnił obowiązki szefa Zarządu Mobilizacji i Uzupełnień w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego. W latach 1997 – 1999 był szefem Misji Polskiej do Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei w Panmundżom. Następnie w 1999 roku objął stanowisko szefa Zarządu Programowania Szkolenia Sił Zbrojnych w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego w Warszawie.

W latach 1999 – 2002 pełnił rolę asystenta szefa sztabu ds. operacyjnych w Połączonym Sztabie Wojsk Lądowych NATO Europy Centralnej (ACOS) w Heidelberg, Niemcy. Po powrocie do kraju w 2002 roku został szefem Generalnego Zarządu Rozpoznania Wojskowego w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego w Warszawie. W latach 2002 – 2004 pełnił także funkcję szefa Misji Polskiej do Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei.

Na koniec, w latach 2004 – 2005, Andrzej Ekiert kierował III zmianą Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe oraz Polskim Kontyngentem Wojskowym w Iraku, a w kolejnych latach, tj. 2005 – 2006, był zastępcą dowódcy Wojsk Lądowych w Dowództwie Wojsk Lądowych w Warszawie.

Awanse

Kariera Andrzeja Ekierta to pełna sukcesów i awansów droga wojskowa, w której zyskał uznanie i szacunek. Przebieg wynoszenia na kolejny stopień w hierarchii wojskowej prezentuje się następująco:

  • podporucznik – 1967,
  • porucznik – 1970,
  • kapitan – 1974,
  • major – 1977,
  • podpułkownik – 1981,
  • pułkownik – 1985,
  • generał brygady – 1992,
  • generał dywizji – 2003,
  • generał broni – 2005.

Ordery i odznaczenia

Andrzej Ekiert odegrał istotną rolę w polskim społeczeństwie, co zostało docenione przez liczne odznaczenia oraz ordery, które otrzymał w trakcie swojej kariery. Wśród jego najważniejszych wyróżnień znajdują się:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2005 roku,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał w 2002 roku,
  • Odznaka Honorowa „Husarz Polski”,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal „Za zasługi dla obronności kraju” w wersji złotej,
  • Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” również w wersji złotej.

Przypisy

  1. Obchody Święta Wojsk Lądowych - Wojsko Polskie - Departament Wychowania i Promocji Obronności [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 22.04.2024 r.]
  2. M.P. z 2005 r. nr 27, poz. 379
  3. M.P. z 2005 r. nr 11, poz. 216
  4. M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 610
  5. M.P.2003.19.292 - Akt prawny - www.lex.pl [online], www.lex.pl [dostęp 21.11.2017 r.]
  6. Faszcza 2015, s. 187.
  7. oddelegowany na stanowisko: asystent szefa sztabu ds. operacyjnych w Kosowie – Kwatera Główna KFOR-2, Priština

Oceń: Andrzej Ekiert

Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:11