Ignacy Schwarzbart

---

Życiorys

Ignacy Schwarzbart urodził się w żydowskiej rodzinie w Chrzanowie, gdzie jego ojciec był właścicielem karczmy, a matka prowadziła dom oraz działała charytatywnie. W młodości uczęszczał do polskiego gimnazjum w Podgórzu, gdzie uzyskał maturę w 1908 roku. Następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zdobył tytuł doktora prawa. Po ukończeniu studiów rozpoczął praktykę jako adwokat w Krakowie.

W 1911 roku został wybrany na przewodniczącego akademickiej syjonistycznej organizacji Haszachar. W czasie I wojny światowej służył jako oficer w armii austriackiej, a także piastował funkcję sędziego w sądach wojskowych. Po zakończeniu wojny, z uwagi na swoje pochodzenie, nie został przyjęty do wojska polskiego.

Brał aktywny udział w tworzeniu żydowskiej rady narodowej w Krakowie. W latach 1921-1924 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Nowego Dziennika”, który był wydawany w Krakowie przez społeczność żydowską, a także pełnił funkcję radnego w mieście. Współpracował z kilkoma pismami, w tym „Chwila” we Lwowie oraz „Moment” w Warszawie, opowiadając się za współpracą ludności żydowskiej z każdym polskim rządem.

W składzie administracyjnym Światowego Kongresu Żydów zasiadał jako jego członek. W latach 30. XX wieku był prezesem Organizacji Syjonistycznej Małopolski Zachodniej oraz Śląska. W 1938 roku został wybrany na posła do Sejmu RP, przynależąc do Koła Żydowskiego. Choć popierał ideę utworzenia żydowskiego państwa, starał się również poprawić sytuację Żydów w Polsce, zdając sobie sprawę, że wiele osób nie chciało emigrować.

Po wybuchu II wojny światowej ewakuował się do Rumunii. General Składkowski zapisał 16 września 1939 roku, na dzień przed ewakuacją Prezydenta oraz rządu RP do Rumunii, że „wysyłam w świat adwokata z Krakowa, posła Schwarzbarta, by wśród Żydów zagranicznych poruszył sprawę zaatakowania nas przez Hitlera oraz niebezpieczeństwa zagrażającego Żydom polskim i potrzebę natychmiastowej pomocy”. Schwarzbart złożył obietnicę działać za granicą na rzecz wspólnej sprawy.

W latach 1940-1945 był członkiem Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej na obczyźnie, początkowo w Francji, a później w Anglii, reprezentując ludność żydowską. Próbował zorganizować pomoc dla Żydów prześladowanych pod okupacją niemiecką. Po wojnie, w 1946 roku, osiedlił się w Stanach Zjednoczonych, gdzie zaangażował się w działalność międzynarodowych organizacji żydowskich.

Obecnie w instytucie Jad Waszem przechowywana jest kolekcja około 300 teczek związanych z działalnością Ignacego Schwarzbarta.

---

Oceń: Ignacy Schwarzbart

---