Leszek Cieciura

Medycyna i zdrowie

Leszek Cieciura, urodzony 12 listopada 1925 roku w Chrzanowie, był zasłużoną postacią w polskiej medycynie. Zmarł 3 października 2009 roku w Łodzi. Jako wybitny lekarz, posiadał tytuł profesora oraz stopień doktora habilitowanego nauk medycznych.

W swojej karierze zawodowej, pełnił ważną rolę jako pułkownik Wojska Polskiego, a jego wkład w edukację medyczną był nieoceniony. Kierował Katedrą Histologii i Embriologii w Wojskowej Akademii Medycznej, gdzie kształcił przyszłych lekarzy oraz realizował badania naukowe.

Jego osiągnięcia zostały docenione przez środowisko akademickie, co potwierdza nadanie mu tytułu doktora honoris causa WAM, honorującego jego znaczący wpływ na rozwój nauk medycznych w Polsce.

Życiorys

Leszek Cieciura w czasie okupacji niemieckiej podjął pracę w systemie trzyzmianowym w miejscowej Fabryce Lokomotyw „FABLOK”, łącząc ją z nauką. W 1945 roku rozpoczął swoją edukację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W grudniu 1948 roku został wcielony do ludowego Wojska Polskiego, gdzie służył w Kompanii Akademickiej przy Akademii Medycznej w Krakowie. Ukoronowaniem jego edukacji było ukończenie studiów w 1951 roku w Akademii Medycznej im. Mikołaja Kopernika w Krakowie, gdzie Wydział Lekarski został wyłączony ze struktur Uniwersytetu Jagiellońskiego już w 1949 r. Po zdobyciu tytułu lekarza, rozpoczął pracę w Gorzowie Wielkopolskim i Krośnie Odrzańskim, specjalizując się w obszarze położnictwa i ginekologii.

W 1956 roku, jako szef służby zdrowia dywizji w Krośnie Odrzańskim, został przeniesiony służbowo do Łodzi, gdzie objął stanowisko wykładowcy interny w Wojskowym Centrum Wyszkolenia Medycznego. Wraz z powołaniem Wojskowej Akademii Medycznej w 1958 roku, Cieciura został starszym asystentem w Katedrze Histologii i Embriologii. W 1959 roku obronił pracę doktorską zatytułowaną „Badania cytologiczne łożyska ludzkiego w różnych okresach rozwoju”, co było pierwszym doktoratem nadanym przez Radę Wydziału Lekarskiego WAM.

W 1964 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 1972 roku osiągnął awans na profesora nadzwyczajnego, a w 1979 na profesora zwyczajnego. W roku akademickim 1964/1965 został mianowany kierownikiem Katedry Histologii i Embriologii, którą kierował przez 27 lat. W okresie między 1970 a 1974 rokiem pełnił funkcję szefa Zespołu Katedr Teoretycznych, a w latach 1973–1974 był prorektorem WAM ds. nauki.

Cieciura był aktywnym członkiem wielu komitetów badawczych, w tym Komitetu Patofizjologii Komórki w latach 1968–1996 oraz Komitetu Cytobiologii w latach 1980–1996. Dodatkowo, uczestniczył w Komitecie Nauk Podstawowych (1984–1990) oraz Komitecie Biologii i Medycyny Kosmicznej (1976–1986) Polskiej Akademii Nauk i sprawował kierownictwo nad Komisją Mikroskopii Elektronowej PAN w latach 1988–1996. W 1961 roku był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików (PTHC) oraz współpracował z redakcjami wielu czasopism naukowych, w tym kwartalnikiem „Postępy biologii komórki” oraz „Folia Morphologica”. Jego zaangażowanie w pracę Rady Wydziału Lekarskiego Wojskowej Akademii Medycznej trwało przez 33 lata.

Leszek Cieciura zakończył zawodową służbę wojskową 9 lipca 1991 roku i przeszedł na emeryturę. Był pionierem badań w zakresie mikroskopii elektronowej, a także jednym z prekursorów zastosowania mikroskopów elektronowych w badaniach histologicznych i embriologicznych w Polsce. Opublikował około 140 prac naukowych, z których większa część została napisana w językach obcych. Jako autor wielu rozdziałów w istotnych podręcznikach oraz redaktor „Techniki stosowane w mikroskopii elektronowej” (PWN, Warszawa, 1989), przyczynił się do rozwoju nauki w Polsce.

Pod jego bezpośrednim nadzorem powstało 7 prac magisterskich, 14 doktoratów oraz 4 prace habilitacyjne. Ostatecznie, Leszek Cieciura został pochowany na cmentarzu Doły w Łodzi, a jego wkład w rozwój medycyny i nauki został uhonorowany umieszczeniem jego imienia w Pomniku Łodzian Przełomu Tysiącleci na nawierzchni ulicy Piotrkowskiej.

Odznaczenia i wyróżnienia

Leszek Cieciura zdobył liczne odznaczenia i wyróżnienia, które obrazują jego znaczący wkład w różne dziedziny życia społecznego i zawodowego.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Złoty Medal za zasługi dla obronności kraju,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • Odznaka „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”,
  • Honorowa Odznaka miasta Łodzi,
  • Doktor honoris causa Wojskowej Akademii Medycznej (2001),
  • nagroda im. A. Cieszyńskiego Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego (dwukrotnie).

Źródła

Wśród kluczowych materiałów dotyczących postaci Leszka Cieciury, znajdują się następujące źródła:

  • Hieronim Bartel Płk w st. sp. prof. dr hab. med. dr h. c. Leszek Cieciura – wspomnienie, opublikowane w Katedrze Histologii i Embriologii UM Skalpel, nr 2010/02 (marzec-kwiecień),
  • Biogram prof. dr hab. L. Cieciury.

Oceń: Leszek Cieciura

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:8